او

من سوال دارم

می خواهم بدانم

بیشتر از آنچه به من آموخته اند

در باره باورهایم ، می پرسم

آیا این اشکالی دارد؟

گاهی از جوابها ، قانع نمی شوم

راستش گاهی از پاسخ ها سوالات بیشتری به ذهنم می رسد

شنیده ام اسلام دینی است که به پرسش و پاسخ اهمیت می دهد

حتی در میدان جنگ ، جنگ  متوقف می شود ، فرد سوال کننده ، محافظت شده به سپاه اسلام وارد شده پس از دریافت پاسخ به جایگاه قبلی خود باز می گردد

خوانده ام که استاد مطهری شک جوان را مقدس می شمارد و به سوالش  احترام می گذارد

پس چرا پرسش ها به شبهات بی پاسخ تبدیل می شود؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟